De NFL bepaalt vóór elk seizoen hoeveel elk team maximaal mag uitgeven aan salarissen die meetellen voor de cap.
In 2025: $255,4 miljoen per team.
Dat bedrag geldt voor de top 51 contracten in het offseason (zogenaamde Top 51 rule), maar tijdens het seizoen tellen alle actieve contracten en practice squad-spelers mee.
De NFL heeft een strikte cap: je mag nooit erboven, er zijn geen uitzonderingen of boetes zoals in de NBA.
Als een contract ervoor zou zorgen dat een team boven de cap komt, kan de NFL het simpelweg blokkeren.
De cap hit is het bedrag dat in een bepaald jaar van je capruimte afgaat.
Werkelijk salaris kan anders liggen omdat de NFL bepaalde bonussen en garanties over meerdere jaren laat spreiden.
Een signing bonus mag voor cap-doeleinden uitgesmeerd worden over maximaal 5 jaar.
Dit is dé truc waarmee teams dure spelers kunnen binnenhalen en toch ruimte houden.
Voorbeeld: Een speler krijgt $20 miljoen signing bonus en een 4-jarig contract → $5 miljoen cap hit per jaar van die bonus, ongeacht wanneer hij het geld echt krijgt.
Als een speler vertrekt maar nog gegarandeerde bedragen openstaan (zoals de uitgesmeerde delen van de signing bonus), telt dat bedrag alsnog tegen je cap.
Dit heet dead cap of dead money. Het is letterlijk capruimte die “dood” is, omdat het gaat naar iemand die niet meer speelt voor je team.
Normaal gesproken moet bij het ontslaan van een speler alle resterende prorated signing bonus direct als dead money in hetzelfde jaar op de cap komen. Maar als je hem ná 1 juni ontslaat, mag je die dead money verdelen:
Alles dat bij het huidige jaar hoort blijft in dit jaar.
Alles van latere jaren schuift naar het volgende jaar.
Over een periode van vier jaar moet een team minstens 90% van de totale salary cap uitgeven in echt geld aan spelers.
Dit voorkomt dat teams extreem zuinig zijn en alleen maar goedkope contracten uitdelen.
Teams moeten het hele jaar onder de cap blijven.
Trades of nieuwe contracten midden in het seizoen moeten dus passen in de beschikbare ruimte.
Ongebruikte capruimte kan worden meegenomen naar het volgende seizoen.
Voorbeeld: eindig je in 2025 met $10 miljoen ongebruikt → je cap in 2026 wordt basis + $10 miljoen extra.
Stel: Team A tekent Quarterback X voor 4 jaar, $160 miljoen totaal.
Opbouw: $80 miljoen gegarandeerd, waarvan $40 miljoen signing bonus.
Jaarlijks basissalaris: $10M in jaar 1, $20M in jaar 2, $30M in jaar 3, $60M in jaar 4.
Signing bonus: $40M ÷ 4 jaar = $10M per jaar cap hit.
Jaar 1: $10M (salaris) + $10M (bonus) = $20M cap hit
Jaar 2: $20M + $10M = $30M cap hit
Jaar 3: $30M + $10M = $40M cap hit
Jaar 4: $60M + $10M = $70M cap hit
Nog 2 jaar aan bonusproratie over → $10M + $10M = $20M dead money. Dat betekent dat als Team A hem in jaar 3 cut, er $20M aan capruimte wegvalt zonder dat hij speelt.
Als ze hem pas na 1 juni ontslaan, mag het team de dead money over 2 jaar verdelen:
Jaar 3: $10M dead cap
Jaar 4: $10M dead cap
Zo spreiden ze de pijn en houden ze meer ruimte om een vervanger te halen.