In de wereld van de NFL, waar carrières vaak even spectaculair als kortstondig zijn, is het verhaal van Joe Flacco een zeldzaam hoofdstuk. Een quarterback die de hoogste toppen bereikte, maar op een leeftijd waarop de meesten hun helm aan de wilgen hangen, een van de meest onwaarschijnlijke comebacks in de sportgeschiedenis schreef. Deze week werd er nog maar eens een hoofdstuk toegevoegd aan zijn opmerkelijk boek: een in-division trade om de Cincinnati Bengals uit de misère te halen terwijl Joe Burrow herstelt van een blessure. We've seen this before...
Het verhaal van Joe Flacco begint niet onder de felle lichten van een grote universiteit. Na een korte, onbevredigende periode bij de University of Pittsburgh, vond Flacco zijn thuis aan de University of Delaware, een kleinere school die niet bekend staat om het produceren van NFL-quarterbacks. Teamgenoten uit die tijd herinneren zich een lange, wat slungelige jongen met een buitengewone arm. Kervin Michaud, destijds een van zijn receivers, herinnert zich nog het sissende geluid van de bal als Flacco hem gooide. "Hij was de beste 'practice squad' quarterback van het land", grapte een andere teamgenoot, verwijzend naar het jaar dat Flacco vanwege de transferregels niet mocht spelen.
In 2008 werd hij, tot verbazing van velen, als 18e gekozen in de NFL Draft door de Baltimore Ravens. Hij werd de hoogst gedrafte speler uit de geschiedenis van zijn universiteit. In Baltimore kreeg hij al snel de bijnaam Joe Cool, een verwijzing naar zijn onverstoorbare houding onder druk. Zijn Super Bowl-overwinning in het seizoen van 2012 was ontegensprekelijk het hoogtepunt van zijn carrière. Flacco speelde een van de meest dominante post seasons in de geschiedenis van de NFL, waarin hij 11 touchdowns gooide zonder een enkele interceptie. Met "Joe Fluko" had Skip Bayless alvast een all-timer gevonden om de carrière van Flacco te omschrijven, toch wat post season succes betreft.
Flacco's nuchtere persoonlijkheid zorgde ook voor humoristische momenten. Voormalig teamgenoot Terrell Suggs had een bijzondere traditie: na een goede wedstrijd hing hij 's maandags een poster van een naakte vrouw in Flacco's locker. Na een slechte wedstrijd was het een poster van een naakte man. Flacco bevestigde het verhaal lachend in een radio-interview en grapte over hoe ongemakkelijk het was om de media te woord te staan met zo'n poster op de achtergrond.
Na elf seizoenen en een Super Bowl-ring kwam er een einde aan zijn tijd in Baltimore. Een heupblessure en de opkomst van Lamar Jackson leidden tot zijn vertrek. Wat volgde was een periode van omzwervingen, met stops bij de Denver Broncos, New York Jets en Philadelphia Eagles. Flacco leek voorbestemd voor een rol als back-up, een veteraan die zijn beste tijd had gehad.
Begin 2023 zat hij zonder team. Wekenlang keek hij op zondag vanaf de sofa naar de wedstrijden. Zijn carrière leek voorbij. Totdat de Cleveland Browns, geplaagd door blessures, in november de telefoon pakten. Wat volgde, was een sprookje. Op 38-jarige leeftijd stapte Flacco het veld op en speelde alsof hij de klok tien jaar had teruggedraaid. Hij leidde de Browns naar vier opeenvolgende overwinningen en een plek in de play-offs. Hij gooide voor 1.616 yards en 13 touchdowns in slechts vijf wedstrijden en werd bekroond tot NFL Comeback Player of the Year. Hij werd bij de Browns toch bedankt voor bewezen diensten. Hij verdiende beter, maar Deshaun Watson verdiende méér. Als u begrijpt wat ik bedoel.
De Bengals hopen dat Flacco's ervaring en sterke arm het seizoen kunnen redden. Na drie opeenvolgende nederlagen onder Jake Browning was de noodzaak voor een stabiele factor groot. Coach Zac Taylor prees Flacco als "een ervaren quarterback met een geschiedenis van winnen" en "een leider wiens vaardigheden goed bij ons team passen." Taylor stelde op woensdag dat Flacco, pas op dinsdag getraded, zondag al zou starten tegen de Green Bay Packers. Diezelfde Packers die enkele weken nog verloren van de Cleveland Browns... met een zekere Joe Flacco aan het roer. Het zal toch niet?